BMW M: წარმოუდგენელი მემკვიდრეობის უიღბლო დასაწყისი

იოხენ ნეერპაში, BMW Motorsport-ის დამფუძნებელი, კომპანიის პირველ დღეებს იხსენებს: ეს იყო წარმოუდგენელი მემკვიდრეობის უიღბლო დასაწყისი.

მიუხედავად ავტოსპორტში დიდი ჩართულობისა, მათ შორის პილოტისა და მენეჯერის როლში, იოხენ ნეერპაში BMW-ის სარბოლო გუნდის შესაქმნელად არ შეერთებია: მას, რაღაც უფრო დიდის შექმნა სურდა.

ყველაფერი 1972 წელს დაიწყო, როდესაც ნეერპაში BMW-ის ავტოსპორტის მიმართულების წევრი გახდა. გერმანელებმა ის Ford-დან გადმოიბირეს, სადაც კომპანიის ევროპულ სარბოლო ოპერაციებს ხელმძღვანელობდა. „მაშინ, სამსახურის ცვლილების არანაირი საჭიროება არ მქონდა, რადგან ჩვენ Ford-ში ძალიან ძლიერები და ბედნიერები ვიყავით“, - იხსენებს ნეერპაში თუმცა იმასაც აღნიშნავს, რომ რბოლიდან მიღებული ცოდნისა და საინჟინრო უნარების გამოცდა მაღალი წარმადობის მქონე ავტომობილებზე ყოველთვის სურდა. იდეა იყო შეგვექმნა კომპანია, რომელიც რბოლებშიც მიიღებდა მონაწილეობას და სარბოლო ავტომობილებსაც აწარმოებდა.

BMW Motorsport GmbH-ი „ფორმულა 2“-ის ძრავით დაიწყო, რომელიც 2002 წლის სედანში გამოყენებულ 4-ცილინდრიან M10-ზე იყო დაფუძნებული. BMW-ს თანახმად, 3-ლიტრიანი CSL, თავდაპირველად, Alpina-ს მიერ შეიქმნა. რამდენიმე წლის შემდეგ კი, მისი განვითარება საკუთარ თავზე Motorsport-მა აიღო.

Motorsport-ის პირველი საგზაო მანქანების პროექტი პირველი თაობის მეხუთე სერიის დახვეწა იყო - მათ შორის CSL-ის ნაწილებით. 1970-იანების შუა წლებში, BMW Motorsport-მა მომხმარებელთა მოთხოვნით მეხუთე სერიის E12 შეცვალა და 530 Motorsport Limited Edition შექმნა. რეალურად, სამხრეთ აფრიკის სარბოლო მანქანის ჰომოლოგიებისთვის. ეს ყველაფერი 1979 წლის M535i-ით დასრულდა, რომელიც 635CSi-დან მიღებულ აღჭურვილობას იყენებდა, CSL-ის ძრავის ვერსიის ჩათვლით.

„ეს ძალიან რუთული ოპერაცია იყო, რადგან იმ დროს საწარმოო ხაზი მოქნილი საერთოდ არ გახლდათ. ასე რომ გვიწევდა სრული მანქანების აღება და მათში ნაწილების შეცვლა. ცალკე პრობლემას წარმოადგენდა ის, რომ ავტომობილებიდან ამოღებული ძრავების ქარხანაში დაბრუნება არ შეგვეძლო, რადგან ისინი უკვე გამოყენებულ ძრავებად მიიჩნეოდა. ამიტომაც, მათი სადილეროებისთვის მიყიდვა გვიხდებოდა“.

-           მთავარი იდეა იყო გვქონოდა კომპანია, რომელიც რბოლებში მონაწილეობის მიღებასთან ერთად, გზებისთვის გათვლილ ავტომობილებსაც აწარმოებდა.

დაახლოებით იმავე დროს, ნეერპაშმა შეკვეთით სპორტული ავტომობილის დამზადება დაიწყო, რაც ხარჯების დაზოგვის ერთ-ერთ წარმატებულ სავარჯიშოდაც მიიჩნევა. ეს ავტომობილი M1 გახლდათ, 3.0 CSL-ისთვის BMW M-ის შემცვლელი.

„თუ 3.0 CSL-ს ვაფასებთ, უნდა აღინიშნოს, რომ ის სტანდარტული სარბოლო ავტომობილი იყო, რომელიც შემდგომ ჩვენ სარბოლო მანქანად გარდავქმენით. იმ დროს, სტანდარტული მანქანა 50 000 გერმანული მარკა ღირდა, ხოლო CLS-ის სარბოლო ვერსია 400 ათასი გერმანული მარკა. ამით აიხსნება, თუ რატომ მივიღეთ ჯგუფისგან თანხმობა M1-ის სარბოლო მანქანის შესაქმნელად, რომელიც რეალურად გზებისთვისაც შესაბამისი იყო“.

ნეერპაში იხსენებს, რომ მაშინ, M1-ის საგზაო მანქანა დაახლოებით 100,000 გერმანული მარკა ღირდა, ხოლო Group 4-ის საბრძოლო მანქანა მხოლოდ 50 000 გმ-ით ძვირი ჯდებოდა: „ასეთი ავტომობილით რბოლა, ბევრად უფრო ეკონომიური იყო“.

თუმცა M1 იაფი ნამდვილად არ ყოფილა. 1978 წელს, 911 Turbo-ის ღირებულება 78 500 გერმანულ მარკა იყო, სწორედ იმ წელს კი, M1-ის დებიუტიც შედგა. შესაბამისად, BMW-ის M1-ების გაყიდვა ძალიან უჭირდა. ეს არასასიამოვნო დასაწყისი იყო BMW M-ის საგზაო მანქანების ბიზნესისთვის, მაგრამ Motorsport 5-ის სერიებმა ყველაფერი შეცვალა.

თუმცა წარმატების საფუძველი მაინც M1 გახლდათ, რომლის გარეშეც ავტოინდუსტრიას ალბათ არც M3 და M5 არ ექნებოდა. გასულ წელს, მხოლოდ BMW M-მა 200 000-ზე მეტი ავტომობილი გაყიდა. მართალია, ეს მაჩვენებელი M Performance-ის მოდელებსაც მოიცავს, მაგრამ შედეგი მაინც გასაოცარია. თანაც თუ გავითვალისწინებთ, რომ ნახევარი საუკუნის წინ, კომპანია 200 000 ერთეულ ავტომობილს მთლიანობაში ყიდდა.